Artykuł

Słownik mody męskiej

A

ANORAK - rodzaj grubej, ocieplanej kurtki (płaszcza), wzorowanej na tradycyjnym, futrzanym stroju Eskimosów. Obecnie futro zastąpione zostało specjalistycznymi włókninami i membranami.

APASZKA - cienka, kwadratowa chusta, składana w trójkąt, zawiązywana na szyi. Najczęściej uszyta z jedwabiu. Jej nazwa pochodzi od apasza – ulicznego bandyty, chuligana, ktory używał jej do zakrywania twarzy.

ARBITER ELEGANCJI - ekspert w dziedzinie mody. Znawca estetyki i etykiety. Koneser pięknych strojów. Nazwa dotyczy także wielkich krawców, stylistów oraz osoby wyróżniające się w dziedzinie mody.

AWANGARDA - kierunek w modzie charakteryzujący się eksperymentalnym stylem wyprzedzającym swoją epokę. Wykorzystuje innowacje technologiczne.

[Wróć]

B

BATTLE-DRESS – bluza w stylu militarnym. Długa do talii, zakończona szerokim pasem, posiada nakładane kieszenie z klapkami, naramienniki, wykładany kołnierzyk z małymi klapkami. Popularna wśród angielskich i amerykańskich żołnierzy w czasach drugiej wojny światowej.

BERMUDY – krótkie spodnie zakończone na wysokości kolan. Nazwa pochodzi od stroju roboczego rybaków mieszkających na Bermudach.

BESPOKE - krawiectwo bespoke to najwyższy segment garniturów. Od początku do końca powstają pod indywidualne zamówienie z możliwością ingerencji w każdy element. Proces produkcyjny jest bardzo długi oraz pracochłonny zarówno dla krawca jak i klienta. Oczywiście w pierwszej kolejności muszą być zdjęte wymiary a następnie trzeba uczestniczyć w przymiarkach, których może być nawet cztery. Najczęściej cały garnitur powstaje w jednym małym zakładzie a większość elementów jest zszywana ręcznie z ogromną precyzją zawsze z najlepszych tkanin. Cały proces produkcji trwa kilka a nawet kilkanaście tygodni. Nie dziwi więc, że garnitury przygotowane w ten sposób są najdroższe.
Patrz również: MTM (made to measure), RTW (ready to wear).  

BILETÓWKA - niewielka kieszonka w marynarce znajdująca się nad dużą kieszenią marynarki (zwykle prawa). Swoją nazwę wzięła od tego, że panowie w dawnych czasach trzymali w niej bilety kolejowe. Obecnie coraz rzadziej spotykana, jeżeli jednak już, stanowi element dekoracyjny.

BLUZON – obszerna kurtka męska sięgająca do bioder, zakończona pasem lub ściągaczem, najczęściej zapinana na zamek błyskawiczny. Typowy krój kurtki sportowej.

BOKSERKI – rodzaj męskiej bielizny. Krojem przypominają któtkie spodenki bokserskie. Mogą być luźne lub przylegające, obcisłe.

BOLERO – krótka męska kamizelka.

BOSMANKA – męska lub damska, jesienno-zimowa klasyczna kurtka wstylu marynarskim. Najczęściej wytępuje w kolorze granatowym. Charakteryzują ją: kołnierz z szerokimi wyłogami, ukośne kieszenie z klapkami, dwurzędowe zapięcie na 6 guzików, pagony, patki na rękawach.

BRUSTASZA - płytka kieszonka po lewej stronie marynarki. Wykorzystywana do noszenia poszetki.

Sprawdź naszą ofertę

BRYCZESY - spodnie do jazdy konnej. Noszone z wysokimi butami oraz jeździeckim żakietem. W całości obcisłe lub rozszerzone na udach i wązkie od kolan w dół. Uszyte tak, by zapewnić jak największą wygodę podczas jazdy i uchronić nogi przed otarciami.

BUDRYSÓWKA – kurtka z grubego, wełnianego dwustronnego materiału. Krój popularny wśród mężczyzn i kobiet. Posiada doszywany kaptur, wszywane rękawy, naszyty karczek przodu i tyłu, zapięcie na kołki i sznurkowe pętle, duże nakładane kieszenie.

BURBERRY – pierwotnie nazwa nieprzemakalnego materiału, obecnie używana do określenia marki płaszczy z charakterystyczną podszewką w beżowo-czerwono-czarno-białą kratę.

BUTONIERKA - to nic innego, jak otwór w klapie marynarki. Jest pozostałością po dawnych marynarkach, które zapinane były aż pod sama szyję. W miarę upływu czasu zaczęto nosić marynarki z modnie rozpiętym guzikiem i opuszczonymi klapami. W kolejnym etapie guzik został całkowicie wyeliminowany, a pozostałą dziurę zaczęto dekorować kwiatami lub miniaturowymi odznaczeniami. W dzisiejszych czasach kwiaty w butonierce to rzadkość. Zaobserwować możemy je jedynie przy okazji ślubów, kiedy to pan młody ma kwiat nawiązujący do bukietu panny młodej. Dekorując butonierkę pamiętajmy, żeby był to pojedynczy, niewielki kwiat – najlepiej biała lub czerwona róża. Oprócz kwiatów, popularne stały się także broszki i wpinki, starannie wykonane znaczki drużyn sportowych, flagi narodowe.

Sprawdź naszą ofertę

BUTTON-DOWN – kołnierzyk amerykański. “Rogi” w tego typu kołnierzykach koszul zapinane są na guziki. Pozbawione są usztywnienia charakterystycznego dla koszul typowo wizytowych. Stosowane są w koszulach sportowych, ale także pojawiają się w koszulach wizytowych. Świetnie pasują do jeansów. Nadaje się na mniej oficjalne okazje. Dobrze prezentują się bez krawata, ale także z krawatem zawiązanym na wąski węzeł.

[Wróć]

C

CASUAL - z ang. swobodny, luźny, niedbały. Styl w modzie, który charakteryzuje się pozornym zerwaniem z zasadami i powszechnymi normami. Pomieszanie stylów i elementów stroju np. sportowego, roboczego i wizytowego.

Sprawdź naszą stylizację

CASUAL FRIDAY - luźny piątek – termin przyjęty w wielkich korporacjach, gdzie w piątki formalne garnitury można zastąpić jeansami i T-shirtem.

CHINO - lub też Chinosy - to rodzaj spodni. Najczęściej szyte są z bawełny. Krój jest bardzo klasyczny z nogawkami najwyżej lekko zwężonymi. To eleganckie spodnie do użytku codziennego i niezbyt formalnego. Ich najbardziej charakterystyczną cechą są przednie kieszenie, zawsze skośne. Najczęściej szyte są z materiałów w odcieniach beżu i khaki. Coraz popularniejsze stają się jednak kolory pastelowe. Swój początek wzięły w amerykańskiej armii, a nazwa ich pochodzi z czasów wojny hiszpańskiej na Filipinach. Spodnie były sprowadzane z Chin - a po hiszpańsku chińskie - oznacza właśnie “chino”. Wśród ludności cywilnej zaczęły być popularne dopiero wraz z wracającymi z II wojny światowej amerykańskimi żołnierzami. Szybko stały się ulubionym fasonem spodni na uczelniach w USA i stanowiły przeciwwagę do “robotniczych” i “buntowniczych” jeans’ów.

[Wróć]

D

DANDYZM - przesadna dbałość o strój, elegancja w sposobie bycia i zachowaniu, nienaganne maniery, kurtuazja, nonszalancja.

DENIM - mocna tkanina bawełniana produkowana we Francji, początkowo materiał przeznaczony m. im. na namioty. Nazwa płótna jeansowego, który stał się popularny wraz z pojawieniem się spodni jeansowych.

DRESS CODE - element savoir vivre. Zbiór zasad odnoszących się do odpowiedniego dopasowania stroju do konkretnej okazji i miejsca. Jest zależny od regionu na świecie, państwa, kultury, obyczajów, religii. Za najbardziej uniwersalny uznaje się dress code zachodni.

DYPLOMATKA – długi płaszcz z wąskimi klapami, bez paska.

DZWONY - fason spodni charakterystyczny dla lat 70. i 90. Spodnie wąskie w biodrach i udach rozszerzające się mocno od kolan do samej ziemi.

DŻINSY - spodnie ze sztywnej, grubej bawełnianej tkaniny zaprojektowanej w XIX wieku przez Leviego Straussa, przeważnie w kolorze niebieskim lub granatowym. Mają 4 kieszenie – dwie z tyłu, dwie z przodu oraz dodatkową małą kieszonkę umieszczoną poniżej paska, ponad prawą przednią kieszenią. Pierwotnie noszone przez farmerów jako strój roboczy, dziś to najbardziej popularna część garderoby na świecie. Dżinsy wytwarzane są obecnie w bardzo wielu kolorach i fasonach. Zyskały duże uznanie szczególnie wśród młodzieży ze względu na swój atrakcyjny sportowy krój, praktyczną stylistykę oraz wytrzymałość.

[Wróć]

E

ELEGANCJA - sztuka noszenia i zestawiania ubioru tak, by efektem była pełna harmonia zgodna z obowiązującymi zasadami.

Sprawdź naszą stylizację

EPOLETY - naramienniki przy mundurze wojskowym lub kurtce. Pełnią funkcję ozdobną.

ESPADRYLE - rodzaj lekkich butów, których podeszwy splecione są ze sznurka, włókna z juty, lub trawy. Wierzch uszyty jest z lekkiej tkaniny.

[Wróć]

F

FASON - forma ubioru wypracowana przez projektanta, konstruktora i krawca, traktowana jak wzorzec aktualnej linii i detali.

FISZBINY - (ang. collar stays) jest to podłużny, lekko szpiczasty z jednej strony, zwykle plastikowy element koszuli wsadzony od wewnętrznej strony do wyłogów. Służy do usztywnienia kołnierzyka. Nie jest on wszyty na stałe i warto go wyciągać przed każdym praniem. Spotyka się również fiszbiny metalowe.

FLANELA - masywna, ale miękka i lekka tkanina zwykle bawełniana lub wełniana. Na wierzchu z delikatnym meszkiem. Ma dobre właściwości termoizolacyjne. Dobrze układa się na ciele. Materiał nie mnie się. Szyje się z niej koszule, czasem marynarki zimowe.

FULAR – dodatek męskiego stroju, rodzaj krawata, który jest noszony na szyi pod koszulą. Przypomina apaszkę z lekkiego, delikatnego materiału. Nosząc fular należy odpiąć jedynie dwa guziki przy koszuli – na kołnierzyku i pierwszy od góry.

FRAK – bardzo elegancki, wieczorowy, ceremonialny męski strój z klapami wykładanymi czarnym jedwabiem lub satyną. Zwykle w kolorze czarnym. Z przodu sięga długością do talii, z tyłu posiada wydłużone poły. Nie jest zapinany z przodu, mimo, iż posiada dwa rzędy guzików. Do fraka zakładamy spodnie bez mankietów z naszytą wzdłóż boków ozdobną taśmą, specjalną białą kamizelkę oraz koszulę frakową z zagiętymi rogami kołnierzyka. Obowiązkiem jest bawełniana mucha, biała poszetka, czarne lakierki oraz długie czarne skarpetki. Do fraka zwykło się nosić zegarek na łańcuszku. Zakładany na wielkie uroczystości, śluby, bale. Jedynym wyjątkiem, kiedy można założyć frak w ciągu dnia jest użycie go, jako stroju dworskiego podczas audiencji u króla, królowej, papieża lub na gali orderowej.

[Wróć]

G

GABARDYNA - nieprzemakalna tkanina o specyficznym ukośnym splocie, wynaleziona przez Thomas’a Burberry pod koniec wieku XIX. Początkowo była wykonana z wełny. Z czasem używano do produkcji również bawełny. Potem syntetycznych włókien. Karierę swoją zaczęła w odzieży wojskowej takiej jak trencz. Jej świetne właściwości zostały szybko zauważone i już na początku XX wieku szyto z niej odzież dla polarników i himalaistów.

GAMMLER LOOK – styl prezentujący nichlujny, niedbały wygląd. Rozpoznawalny po zniszczonych jeansach, postrzępionych swetrach, starych kamizelkach. Popularny w tatach 1967-1963 jako przejaw buntu młodych przeciw wartościom świata mieszczańskiego.

GOLF – rodzaj kołnierza stosowany najczęściej przy ciepłych wełnianych swetrach. Występuje w postaci wysokiej, przylegającej do szyi opaski, którą można zawinąć na dowolną wysokość.

GRAMATURA - jest to masa tkaniny w przeliczeniu na powierzchnię. Najczęściej podaje się ją w gramach na metr kwadratowy (g/m²). Jak się ją mierzy? Otóż jest kilka sposobów, ja opiszę ten najłatwiejszy do zrozumienia. Z danej tkaniny wycinamy kwadrat 100 x 100 cm i ważymy nasz materiał. Uzyskany wynik to nasza gramatura. Zgodnie z prawem producenci mogą dopuszczać się tolerancji w granicy 5%. Dlatego koszulka polo o gramaturze 200 g/m² w rzeczywistości może miec 190 g/m².
Należy również pamiętać, że wyższa wartość gramatury nie oznacza od razu lepszej jakości materiału. Jest ona ważna, ale nie najważniejsza. Liczy się również, a może przede wszystkim, rodzaj materiału i jego wykonania. Inną jednostkę gramatury podaje się w przypadku jeans’ów. W tym przypadku korzysta się z uncji (oz). 1 uncja to 1/16 funta czyli 28,35 grama. Jeżeli mamy informację, że spodnie mają 16 oz oznacza to, że jard - 0,9 metra tego materiału waży 16 uncji. Przedział gramatury wybranej odzieży:
- T-Shirt: 150 - 210 g/m²
- Bluza: 220 - 350 g/m²
- Garnitur wiosenno-letni: 200 - 280 g/m²
- Garnitur jesienno-zimowy: 250 - 400 g/m².

GRUNGE LOOK – styl charakteryzujący się brakiem dbałości o wygląd. Wyróżniają go postrzępione dżinsy, niechlujne pulowery, rozciągnięte podkoszulki, stare kamizelki, kurtki parki. Charakterystyczny dla zespołów i wokalistów rockowych i punkowych. Zapoczątkowany przez Curta Cobaina i innych muzyków zespołów Nirvana czy Pearl Jam.

[Wróć]

H

HARRINGTONKA - jest to krótka kurtka ze ściągaczami u dołu jak i przy nadgarstkach. Jak każdy typ odzieży ma za sobą długą i barwną historię. Z początku była zaprojektowana specjalnie dla golfistów. Jej długość nie krępowała ruchów. Wykonana z przeciwdeszczowego materiału nie przemakała. Jej specjalne ukośne kieszenie z klapami powodowały, że chowane w nich piłeczki nie wypadały. Kołnierz kurtki w postaci stójki, chronił przed deszczem. Podszewka w niej jest zawsze wykonana z kraciastego materiału. Zaprojektowana w latach 30-tych XX wieku przez firmę Baracuta w Anglii po kilkunastu latach wyszła z golfowego środowiska i zdobyła wielką popularność w Hollywood za sprawą postaci filmowych jak również aktorów w życiu prywatnym. Pod koniec lat 50-tych powróciła do Wielkiej Brytanii i została pokochana przez środowiska robotnicze oraz wiele różnych subkultur (modsi, punki, skini) mających swój początek w biednych brytyjskich dzielnicach. Kurtka ta idealnie sprawdza się w sezonie wiosenno-jesiennym.

[Wróć]

I

[Wróć]

J

JESIONKA – jesienno – wiosenny płaszcz ocieplony watoliną.

[Wróć]

K

KAFTAN – męski ubiór pochodzący ze wschodu, sięgający kolan lub krótszy. Jest zapinany z przodu, posaida długie rękawy. To średniowieczny pierwowzór dzisiajszego fraka, surduta, żakietu, marynarki i kurtki.

KAMIZELKA – rodzaj ubioru obejmującego tułów od pasa po szyję, nie posiada rękawów.

KANGURKA – bluza lub kurtka z kapturem, wkładana przez głowę, z przodu posiada dużą kieszeń o dwuch otworach po bokach, podobną do torby kangura.

KAPUZA – rodzaj nakrycia głowy, kaptura, czapki. Początkowo służyła do przykrycia uszu i karku, wykonana z futra. Obecnie przypomina kaptur luźno okalający twarz, otwarty z przodu.

KARDIGAN - Rozpinany sweter. Bardzo praktyczny. Możesz ubrać go do jeansów i T-shirtu, ale także do eleganckich spodni i koszuli. Postaw na neutralny kolor – odcienie szarości, brązu lub beżu.

KASZMIR - tkanina ta wzięła swoją nazwę od regionu znajdującego się w północnych Indiach. Wyrabia się ją z wełny kaszmirskich kóz, których naturalnym środowiskiem są Himalaje. Temperatura tam potrafi spadać do minus czterdziestu stopni. Najdelikatniejsze włókna można znaleźć w okolicach pachwin, a jedna koza daje rocznie tylko od 50 do 150 gram surowca przez co popyt jest większy od podaży. Dzięki tym i kilku innym powodom kaszmir może pochwalić się statusem najdroższego naturalnego materiału na świecie. Włókna są bardzo cienkie, co powoduje jej wyjątkową puszystość. Naturalne kolory to - szary, brązowy lub biały. Swetry z kaszmiru mają doskonała “grzewczość” - sześciokrotnie lepiej utrzymują ciepło niż swetry z owczej wełny.

KENT – tradycyjny model kołnierzyka, ponadczasowy, a obecnie najmodniejszy. Pasuje do wszystkich rodzajów koszul – codziennych, weekendowych i wizytowych. Posiada wąsko rozstawione rogi. Najlepiej prezentuje się z wąskim krawatem zawiązanym na pojedynczy smukły węzeł. Śmiało mogą go ubrać panowie o okrąglej, jaki pociągłej twarzy. Nadaje się do noszenia bez krawata z rozpiętym pierwszym guzikiem.

KLAPY – wyłogi – odwrócone i zagięte części przodu marynarki, żakietu lub płaszcza.

KOLORATKA – rodzaj kołnierzyka zdobionego haftem lub koronką. Noszona przez duchownych jest zwykle biała, bez zdobień, sztywna, zapinana z tyłu.

KOŁNIERZ – wykończenie ubioru pod szyją. Przeważnie wykonany zvtego samego materiału i na stałe połączony z resztą ubioru. Może być wykonany z innego materiału i być przyszywany, przypinany lub nakładany. Nieodzowny element męskiej koszuli. Istnieje kilka typów kołnierzów, m. in.: kent, włoski, button-down.

KOŁNIERZYK ŁAMANY - jest to model typowo wieczorowy. Występuje w koszulach przeznaczonych do fraka, surduta lub smokingu. Do tego kołnierzyka zakładamy obowiązkowo klasyczną muchę. Koszule z tym rodzajem kołnierzyka są zawsze w kolorze białym lub czarnym. Mają kryte zapięcie z przodu oraz podwójne mankiety zapinane na spinki. Idealnie nadają się na wielkie okazje, np. ślub.

KOŁNIERZYK WŁOSKI - uważany jest za najbardziej elegancki. Szyty w klasycznych koszulach noszonych podczas wielkich uroczystości. Kołnierzyk charakteryzuje szerokie rozstawienie rogów, które w najbardziej eleganckiej wersji tworzą linię poziomą. Stójka kołnierzyka w modelu klasycznym zapinana jest na jeden guzik. W wersji awangardowej stójka kołnierzyka jest wyższa i zapinana na dwa lub trzy guziki. Kołnierzyk ten nie jest dobrym rozwiązaniem dla mężczyzn o okrągłej twarzy i krępym karku. Poleca się go raczej panom o długiej szyi i pociągłej twarzy. Dobrze prezentuje się z krawatem zawiązanym na gruby, podwójny węzeł. Kołnierzyk ten należy zawsze nosić razem z krawatem, rozpiętą koszulą z szerokim kołnierzem nie prezentuje się dobrze.

KOZERKA - jest to miejsce gdzie łączy się kołnierz marynarki z klapami, tworząc charakterystyczne wcięcie. W bardziej nowoczesnych marynarkach są one usytuowane wyżej, w bardziej staromodnych znajdziemy je niżej. Przybierają różne kształty. Najbardziej popularne jest wcięcie z kątem około 90 stopni. W przypadku fraków przybiera bardziej szpiczasty kształt natomiast w marynarkach smokingowych, w których spotykamy klapy szalowe, ich tam nie spotkamy.

KRYZA – fałdowany, okrągły kołnierz wykonany z koronki lub cienkiej, sztywnej tkaniny.

[Wróć]

L

LEN - (ang. linum) potoczna nazwa materiału wytwarzanego z przędzy lnianej. Dzięki swoim przewiewnym właściwościom jest to idealna tkanina na najcieplejsze dni w roku. Ma też sporo innych zalet między innymi: nie elektryzuje się, wykazuje działanie antybakteryjne, antyalergiczne, ma wysoką absorpcję wilgoci oraz wykazuje dużą odporność na tarcie i rozciąganie. Zasadniczo ma jedną wadę. Ciężko go całkowicie wyprasować a jeżeli już ta sztuka się uda to w chwilę po założeniu pojawią się pierwsze zagięcia. Dobrym rozwiązaniem jest wtedy mieszanka lnu i wełny w przypadku marynarek. Jeżeli chodzi o koszule dobrze się sprawdza mieszanka lnu i bawełny. Właściwości termiczne nie pogarszają się znacznie natomiast zdecydowanie łatwiej utrzymać nie pogniecioną odzież przez cały dzień.

[Wróć]

Ł

[Wróć]

M

MANKIET - jest to zawinięty fragment materiału znajdujący się na końcu nogawek spodni lub rękawów w koszuli. Stanowi dodatkowy element ozdobny. Osoby niższe, bardziej krępe powinny unikać mankietów przy spodniach.

MTM (made to measure) - inaczej też szycie pasowane lub szycie na miarę. Jest to produkcja garnituru przygotowana pod wymiary klienta. Usługa ta nie jest już taka droga przez co staje się coraz bardziej popularna. Bardzo często specjalizują się w tej formie duże firmy szyjące masowo. Wymiary są pobierane przez sprzedawcę, który wprowadza je do komputera, po czym są one przetwarzane i dostosowywane do szablonów jakimi operuje dany zakład. Klient na ogół nie bierze udziału w przymiarce w trakcie realizacji zamówienia. Czas realizacji jest dość krótki, zwykle mieści się w dwóch tygodniach. Po upływie tego czasu klient dostaje gotowy produkt z możliwością niewielkich poprawek.
Patrz również: BESPOKE, RTW

[Wróć]

N

[Wróć]

O

OKSFORD - tkanina używana zwykle do produkcji koszul. Bardzo mocna i dość gruba. Gdy splot nie jest bardzo zbity jest równie przewiewna. Ma charakter sporotowo-casualowy. Nie nosi się do niej muchy ani krawata. Jest szyta z dwóch nici o takim samym kolorze bądź kontrastującym. Zwykle jest to biały w połączeniu z jakimś innym.

[Wróć]

P

PAISLEY - często mylnie nazywany wzorem tureckim, tak naprawdę pochodzi z Indii i powstał jakieś 4 tyś. lat temu. Popularny był również w Persji od III wieku naszej ery.
Z początku zarezerwowany był tylko dla arystokracji i rodzin królewskich. Jego najbardziej popularna nazwa Paisley (czyt. pejzli) wywodzi się od szkockiego miasta o tej samej nazwie, gdzie na dużą skalę były produkowane tkaniny z tym wzorem.
Obecnie jest on bardzo powszechny, aczkolwiek nie wiadomo co pierwotnie miał przedstawiać.
Niektórzy widzą w nim łzę, migdał, liść palmy czy zakrzywioną gruszkę.
Wzór bywa nazywany "perskimi ogórkami" (ang. Persian pickles) bądź "walijskimi gruszkami" (ang. Welsh pears). W świecie mody męskiej najczęściej można go spotkać na poszetkach, krawatach, muchach, czasem na szalikach, ale również znajduje się na podszewkach marynarek.
Dodatkowo używany jest do dekoracji materiałów tapicerskich, zasłon, obrusów, ceramiki i wielu innych.


PARKA - ciepła zimowa kurtka, zasłaniająca pośladki. Posiada kaptur z włochatym “liskiem” oraz cztery kieszenie z przodu. Inspirowana amerykańskimi kurtkami militarnym.

PATKA - klapa materiału, zasłaniająca kieszeń np. w marynarce.

PIERZE - surowiec pozyskiwany z piór ptactwa wodnego. Posiada gorsze właściwości fizyczne od puchu. Najczęściej pobiera się go od kaczek i gęsi. Produkt od gęsi powszechnie uważany jest za lepszy. Niestety jest go mniej, przez co jego cena jest wyższa.

PIKOWANIE TKANIN - jest to zszycie ze sobą dwóch tkanin przedzielonych miękką, puchową warstwą materiału ocieplającego. Zabieg ten służy głównie równomiernemu rozłożeniu tegoż materiału i uniknięcia zsunięcia się całego materiału na spód odzieży. Przeszycia te również tworzą swego rodzaju ozdobę i dodatkowe możliwości wzornictwa.

PILOTKA - jak sama nazwa wskazuje w pierwszej kolejności była to kurtka dla brytyjskich pilotów RAF. Na początku lotnictwa kokpity samolotów nie były zabudowane. Z czasem pilota chroniła kabina ale i tak było “rześko”. Potrzebowali oni ciepłej kurtki, chroniącej ich przed chłodem i wiatrem, krótkiej, nie krępującej ruchów. W ten sposób w latach 30-tych XX wieku powstała pierwsza pilotka. Była brązowa, produkowana z końskiej skóry, miała ściągacze chroniące przed wiatrem, pionowo ułożone dwie kieszenie z patkami, krótki kołnierzyk a zamek błyskawiczny zasłaniała listwa. Na początku II wojny światowej zaczęto ich produkcję ze skór kozich bądź bydlęcych. Po zakończeniu II wojny światowej coraz szybciej stawała się hitem cywilnej mody męskiej. Powstawały różne modele, ale najbardziej popularną i najbardziej zbliżoną do oryginału był model G1. Głównie różniła się większym kołnierzem, który obszyty był futerkiem. Dokładnie ten model nosił Tom Cruise w słynnym filmie Top Gun. Należy również dodać, że “pilotka” to nie tylko nazwa określonego typu kurtek. Pilotka to też czapka. Zawsze z nausznikami. Zapinana pod brodą. Chroni przed wiatrem i mrozem. Dawniej zakładana przez pilotów i motocyklistów. W szczególnie mroźne zimy - dzisiaj popularna zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych.

PINPOINT - jest to rodzaj tkaniny, używanej przy produkcji koszul. W splocie podobna do royal oksford, jest jednak lżejsza, cieńsza i bardzo formalna. Posiada delikatną fakturę widoczną z bliskiej odległości.

PLISA - zagięcie materiału, które jest zaprasowane a także czasem częściowo zszyte. Stosuje się je w koszulach, marynarkach i spodniach. Służy do lepszego układania się odzieży na ciele.

POPELINA - bardzo popularny rodzaj tkaniny. Produkowany z bawełny lub jedwabiu. Szyje się z niego głownie koszule lub koszulki. Charakteryzuje się płóciennym splotem i dużą wytrzymałością.

POSZETKA - jest to chusteczka, która służy wyłącznie celom ozdobnym. Poszetka powinna być wykonana z jedwabiu, może być gładka lub z wzorem. Musi koniecznie komponować się z całością stroju, ale nie powinna być wykonana z tego samego materiału, co krawat.

Sprawdź naszą ofertę

PROCHOWIEC - pod pojęciem tym możemy zaliczyć wszystkie jedno i dwurzędowe płaszcze przeciwdeszczowe wykonane z gabardyny lub gumowej tkaniny. Charakteryzują się prostym krojem, krótkim kołnierzykiem oraz zasłoniętymi guzikami. Historycznie rzecz ujmując prochowcem był pierwszy przeciwdeszczowy płaszcz wynaleziony na świecie. Było to na początku XIX wieku, w kraju, w którym średnio co drugi dzień pada - Anglii. Stworzył go Charles Mackintosh i od jego nazwiska wzięła się pierwsza nazwa prochowca. Pierwszym Macom (bo tak w skrócie je nazywano) sporo brakowało do doskonałości, ale jak na tamte czasy i tak była to rewolucja. Pan Charles dwie przemakalne warstwy tkaniny połączył warstwą gumy. Pomysł się sprawdził jednakże płaszcze te były dość ciężkie, unosił się wokół nich średnio przyjemny zapach i na dodatek nie przepuszczały powietrza. Charakteryzują się prostą budową, krótkim kołnierzykiem oraz zasłoniętym guzikami.

PUCH - jest to najdelikatniejszy i najbardziej pożądany surowiec uzyskiwany z ptactwa wodnego. Najlepszy pochodzi od gęsi. Jest on bardzo lekki a dzięki swojej trójwymiarowej budowie ma doskonałe właściwości izolacyjne. Powietrze wręcz przyczepia się do niego a po chwili jest już ogrzane od naszego ciała stanowiąc doskonałą warstwę ochronną. Jest również bardzo przewiewny oraz posiada właściwości higroskopijne. Jego budowa i właściwości powodują iż jest surowcem zdecydowanie wyższej klasy niż pierze. Dawno temu oddzielaniem puchu i pierza zajmowały się kobiety na wsi organizując sobie wieczorne towarzyskie spotkania. Dzisiaj w XXI wieku cały ten proces jest zautomatyzowany i przeprowadzany jest w specjalnych napowietrzanych komorach. Wykorzystuje się różnicę w ciężarze tych dwóch surowców. Cięższy pierz opada pierwszy a lżejszy puch przechodzi do następnej komory. Hasło “down” znajdujące się na metce mówi nam o zawartości puchu w danej odzieży.

[Wróć]

R

RAMONESKA - wyjątkowo, ta kurtka, nie ma swoich początków w wojsku. Irving Schott wraz z bratem utworzyli małą firmę Schott Bros. Początki były ciężkie. Wszystkim zajmowali się sami a, żeby utrzymać się na rynku, chodzili od domu do domu, by zarobić na koszta utrzymania firmy. Sytuacja się zmieniła, kiedy udało im się załapać kontakt do legendarnej firmy motocyklowej Harley-Davidson. Dostali propozycję zaprojektowania pierwszej, motocyklowej kurtki. Ciężko w to uwierzyć, ale do tej pory motocykliści jeździli w przeciwdeszczowych płaszczach. Z kilku propozycji przygotowanych przez braci Schott wybrany został jeden pierwowzór słynnej skórzanej kurtki, u nas lepiej znanej pod nazwą ramoneska. Kurtka ta ma wiele charakterystycznych cech. Każda z nich, oprócz jednej, ma swoje konkretne zastosowanie w jeździe na motorze. Solidny srebrny zamek wszyty pod kątem nie powodował zwijania się kurtki w zgiętej pozycji motocyklisty. Zamki przy nadgarstkach umożliwiały regulacje obwodu i dużo łatwiej dopasowywały się do rękawic. Pas w talii umożliwiał lepsze przyleganie do ciała. Zaraz nad nim znajdowała się zewnętrzna mała kieszonka na zapalniczkę. Jedynie naramienniki imitowały wojskowe pagony i nie miały żadnego zastosowania. Z początku kurtka spełniała tylko swoja motocyklową rolę. Dopiero po 20 latach za sprawą Marlona Brando i filmu “Dziki” kurtka ta dotarła do większego grona i stała się symbolem buntu. Na początku lat 70-tych kurtka ta zdobyła jeszcze większą popularność dzięki jednej z pierwszych kapel punk rock’owych - Ramones. Wszyscy członkowie zespołu zawsze mieli na sobie tę skórzaną kurtkę i stąd wzięła się jej polska nazwa. Później jej popularność lawinowo rosła i była to obowiązkowa część garderoby wielu subkultur: punkowców, metalowców, rockersów aż z czasem przeszła do mainstream’u. Inspirowali się nią wielcy projektanci a potem model ten w wielu róźnych wariantach można było nabyć w sieciówkach i tak zostało do dnia dzisiejszego.

ROYAL OKSFORD - bardziej elegancka odmiana tkaniny Oksford. Jej splot jest wykonany z cieńszej przędzy, utkanej zdecydowanie gęściej. Splot ten tworzy charakterystyczny wzór na koszuli, który przy mocnym świetle daje efektowne refleksy.

RTW (ready to wear) - czyli gotowy do założenia. Są to garnitury szyte przemysłowo. Najbardziej popularna oraz najtańsza forma garniturów. Ich ceny zaczynają się już od paruset złotych. W sklepie brany pod uwagę jest nasz wzrost, obwód w pasie oraz obwód klatki piersiowej. Sklepy z garniturami RTW współpracują z krawcowymi. W cenie zakupu możliwe są drobne poprawki takie np. jak skrócenie spodni.
Patrz również: BESPOKE, MTM

[Wróć]

S

SMOKING - należy do garniturów formalnych, zakładanych wieczorową porą. Jest nieco mniej formalny niż frak i oczywiście bardziej elegancki od klasycznego garnituru. Najczęściej występuje w kolorze czarnym, ale również występują granatowe smokingi. W krajach tropikalnych, na imprezach plenerowych bądź odbywających się na statku dopuszczalne są marynarki w kolorze białym albo ecru. Spodnie jednak muszą pozostać czarne. W klasycznym smokingu marynarka i spodnie muszą być wykonane z tego samego materiału. Klapy marynarki pokryte są satyną lub matowym jedwabiem o szpiczastym kształcie jak we frakach lub szalowe o zaokrąglonym kształcie, które są charakterystyczne dla smokingów. Materiał, który jest użyty do wykończenia klap marynarki, wykorzystany jest również do lampasów, które też są cechą charakterystyczną spodni smokingowych. Spodnie te nigdy nie posiadają mankietów. Do smokingu koszula musi być koniecznie biała, najlepiej z listwą guzikową a rękawy zapinane na spinki. Do całego zestawu musimy jeszcze dodać pas smokingowy oraz muchę. Nigdy nie używamy krawata. W odróżnieniu od żakietu tutaj dobrze nam się sprawdzą czarne lakierki lub buty typu Oxford (wiedenki).  Smoking najbardziej odpowiedni jest na wszystkie uroczyste wydarzenia takie jak: wesela, bale sylwestrowe, wyjście do opery bądź filharmonii.
Patrz również: żakiet, frak

STÓJKA - element kołnierzyka, który przy szyi “idzie” pionowo do góry. Rozmiar koszuli to obwód stójki. Czasami występują koszule z samą stójką bez wyłogów.

SZLIC - jest to rozcięcie z tyłu marynarki. Początkowo miał służyć wygodniejszej jeździe na koniu. Obecnie również ułatwia siadanie na krześle i sprawia, że marynarka jest bardziej elastyczna. W marynarkach smokingowych nie występuje szlic i jest to rozwiązanie najbardziej eleganckie, ale i też najmniej wygodne. Wariantem pośrednim są dwa szlice. Jest on wygodniejszy a wciąż elegancki z racji na ciągłe zakrycie pośladków. Najmniej formalnymi marynarkami są te z jednym szlicem.

SZTRUKS - ciepła, zwykle dość gruba prążkowana tkanina bawełniana, rzadziej wełniana, czasem z dodatkiem włókien sztucznych. Używa się jej do produkcji marynarek i spodni. Czasy świetności tego materiału przypadają na lata ‘90 XX wieku. Obecnie materiał nie cieszy się dużą popularnością.

SZYCIE NA MIARĘ - patrz BESPOKE

SZYCIE PASOWANE - patrz MTM (made to measure)

SZYCIE PRZEMYSŁOWE - patrz RTW (ready to wear)

SZWEDKA - patrz HARRINGTONKA

[Wróć]

T

TRENCZ - często mylony z prochowcem, który jest jednak szerszą kategorią zawierającą w sobie lekkie przeciwdeszczowe płaszcze. Cechy charakterystyczne to przede wszystkim pięć par guzików, wysoki kołnierzyk z możliwością zapięcia oraz pas do przewiązania się w pasie. W wojskowych modelach, u góry na barkach były umieszczone pagony. W cywilnej wersji mamy tam naramienniki zapinane na guzik. Trencz posiada jeszcze dwie, bardzo rzucające się w oczy cechy. Pierwsza to specyficzna klapa na prawej piersi, które dawniej chroniły broń przed zamoknięciem oraz druga to skośne kieszenie również z funkncją wodoszczelną, gdyż były zapinane na guzik. Jak widać wszystkie te cechy wyglądu miały pierwotnie jakieś swoje zastosowanie na ciężkich polach bitwy. A teraz łyk historii. Sięga ona początków XIX w. Miał być to płaszcz przeciwdeszczowy. Początki jego były trudne. Pierwsze trencze impregnowane gumą miały okropnie nieprzyjemny zapach i były wrażliwe na wyższą temperaturę. Jego wygląd też zupełnie nie przypominał tych ze starych filmów lub z obecnej mody. Sytuacja się zmieniła, gdy w latach 70. XIX Thomas Burberry wynalazł bawełniany lekki materiał spełniający rolę przeciwdeszczową. Materiał ten nazwał gabardyna. Idealnie sprawdzał się na potrzeby wojska i tak też od końca XIX wieku zaczęła się jego kariera na różnych frontach i w okopach. Stąd też wziął swoją nazwę. Z angielskiego trencz oznacza okop. Już po I Wojnie Światowej wyszedł z pól bitewnych i wszedł na salony gdzie cieszył się dużą popularnością wśród gwiazd Hollywood i filmowych postaci. Po II wojnie światowej jego popularność w wojsku spadła na rzecz krótszych bardziej praktycznych kurtek. Powszechnie trencz kojarzy nam się z kolorem beżowym, mniej szarym. W armii spotykane były również takie kolory jak: oliwka, granat, khaki.

TWEED - gruby rodzaj wełny o bardzo ścisłej strukturze, często w wielobarwne wzory. Najpopularniejszy to czarno-biała jodełka. Najczęściej z tego materiału szyte są marynarki sportowe charakterystyczne dla tzw. stylu brytyjskiego.

TWILL - grubsza bardziej mięsista tkanina. Wyraźnie widoczny jest u niej skośny splot pod kątem 45 stopni. Odporna na gniecenie. Idealnie sprawdzi się przy bardziej formalnych stylizacjach.

[Wróć]

W

WEŁNA - włókno naturalne pozyskiwane od owiec. Rzadziej pozyskiwane od wielbłądów, kóz, królików, lam. Najlepsza i najbardziej wartościowa jest ta pobierana od kóz kaszmirskich zwana wtedy KASZMIREM. Jeżeli przy słowie wełna nie mamy żadnego dopisku oznacza to wełnę owczą. Wśród owiec najlepszy surowiec pozyskuje się od rasy merynos. Jest on bardzo miękki, puszysty, o cienkich włóknach. Zalety:

- właściwości termoizolacyjne,

- wełna posiada najlepsze właściwości termoizolacyjne ze wszystkich włókien naturalnych,

- właściwości higroskopijne,

- doskonale pochłania wodę, odseparowując ja od naszego ciała,

- nie gniecie się,

- odporna na wysoką temperaturę,

- z wełnianych włókien są robione koce strażackie.

Wady:

- mechaci się,

- jej struktura powoduje, że podczas tarcia czy najzwyklejszego użytkowania zewnętrza warstwa zbija się w kulki; istnieją specjalne golarki do ubrań, które świetnie likwidują ten problem,

- nie podatna na rozciąganie; tolerancja ta zwiększa się odrobinę pod wpływem zmoczenia,

- tendencja na spilśnianie; na masową skalę jest to proces prowadzący do powstania filcu i jak najbardziej pożądany jednak w trakcie normalnego korzystania jest to efekt niekorzystny przez co materiał się zbija i jeszcze bardziej kurczy,

- pożywka dla moli,

- jest silnym alergenem,

- wełna powinna być prana ręcznie, bez wyżymania i wykręcania oraz suszona na płasko.

Wybrane nazwy włókien wełnianych i wyrobów z tych włókien:

- wełna owcza,

– merynos, szewiot, szetlandwełna wielbłądzia,

– wikunia, kamelwełna lam,

– alpakawełna kozia,

– moher, kaszmirwełna królicza,

– angora.

WYŁOGI - to elementy kołnierzyka opadające na koszule. Ich kształt i kąt rozwarcia stanowią często główne różnice między koszulami.

[Wróć]

Z

ZASZEWKA - rodzaj zakładki, przeszycia np. w spodniach dopasowująca lepiej ubrania do ciała.

[Wróć]

Ż

ŻAKIET - (ang. morning coat, cutaway) potocznie zwany jaskółką ze względu na rozcięcie z tyłu marynarki, które sięga aż kolan. Żakiet należy do kategorii oficjalnych formalnych garniturów; obok smokingu i fraku. W odróżnieniu od fraka używany za dnia. Pojawił się we Francji już w XIV w. Do II wojny światowej był powszechnie używany wśród dyplomatów. Obecnie zakładany już tylko w wyjątkowych okolicznościach. (śluby, składanie życzeń głów państwa). Z czego składa się żakiet oraz jakie powinien mieć dodatki: szaro-czarna marynarka z długimi połami, z tyłu sięgającymi kolan spodni wykonanych z innego materiału, w kolorze czarno-szarym tworzącym delikatny wzór tj. kratkę, jodełkę, pep